Ineke Kamphuisen, een bevlogen lid van onze roeivereniging die veelvuldig als roeister, instructie-coördinator en oud-secretaris op onze vereniging te vinden was, is overleden. Iedere dinsdagochtend was ze daarnaast altijd aanwezig als lid van de tuincommissie. Voor onze vereniging komt dit verlies als een grote schok. Haar warmte en gezelligheid zullen we enorm missen. Wij wensen haar familie, ploeggenoten, vrienden veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Het bestuur

Haar ploeggenoten:

Ineke werd lid van onze roeiploeg De Waterladies ongeveer 22 jaar geleden. Wij roeiden zaterdagochtenden en Ineke was al snel degene die wekelijks voor de ploeg een boot reserveerde. Daarnaast roeiden wij bijna jaarlijks een weekend met elkaar.  In Friesland maakten wij eens gebruik van Inekes vakantiehuis als heerlijke overnachtingsplek. Ook genoten we elk jaar van een diner, samengesteld door Renee en Paula, bij een van ons thuis.

Ineke toonde zich altijd betrokken bij ieders wel en wee, was altijd energiek in de weer na het roeien met het geven van roei-instructie en wandelde stevig mee tijdens de corona-zaterdagochtenden. Dankzij onze vele ploegactiviteiten naast het roeien bouwden we een stevige band op met elkaar.

Dat Ineke daar nu geen deel meer van uitmaakt laat een grote leegte achter. Die op te vullen zal zwaar worden. Maar voor Pim en hun (klein-)kinderen is de schok van het verlies ondraaglijk.

Wij leven mee, op afstand, vol liefde voor Ineke.

Annemieke, Henriëtte, Miek, Patricia, Paula, Renée, en Dymph

De instructeurs:

Twee weken geleden was Ineke nog vol enthousiasme over het nieuwe instructieseizoen, ze had er zin in om weer nieuwe leden te begeleiden naar hun ploegroeibevoegdheid, zoals ze dat al jaren deed met haar grote inzet en betrokkenheid. Nu is zij uit het leven gegrepen, groot is onze verslagenheid bij het bericht van haar overlijden.

Direct na haar bestuurstijd meldde Ineke zich bij de instructie, om ‘iets terug te blijven doen voor de vereniging’. Ze werd de vaste en vooral bindende kracht bij de ploeginstructie, waar ze met haar vitaliteit, warmte en stijl vele nieuwe en instromende leden aaneensmeedde tot nieuwe roeiploegen. Ze was open en betrokken, je kon altijd bij haar aanschuiven voor een praatje. Over vrolijke zaken, maar ook over dingen die je misschien dwars zaten. Ze dacht altijd eerst aan het belang van de ander voor ze dingen voor zichzelf regelde. Een echte smaakmaker in alle groepen waar ze deel van uitmaakte en een spil in de vereniging.

Ze laat een grote lege plek achter en haar vertrouwde stem is verstomd, maar ze zal in herinnering altijd met ons meevaren. 

De instructeurs.